به نام خدای خالق عقل قبل از زبان
با سلام و ادب و با آرزوی صحت و سلامتی و عاقبت به خیری برای وجود ارزشمند شما و با تبریک میلاد حضرت مسیح و آغاز سال نو میلادی
امیرالمؤمنین علی علیه السلام
هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه.
كسى كه زبانش بر او فرمان روایی کند، شخصینش تحقیر می شود.
نهج البلاغه بخشی از حکمت2
منظور از امير شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگويد. بديهى است سخنانى که از فکر و عقل و تقوا سرچشمه نمى گيرد در بسيارى از موارد خطرهايى ايجاد مى کند که انسان قادر بر جبران آن نيست و گاه اسباب رنجش افراد آبرومند و سبب ايجاد اختلاف در ميان مردم و کينه و دشمنى نسبت به گوينده و ديگران مى شود نیز طبق روایات کسى که زياد سخن گويد اشتباهات زيادى خواهد کرد. و اين خطاى بسيار باعت تحقير و بى ارزش شدن او در نظرها مى شود. کوتاه سخن اين که انسان عاقل بايد زبانش را در اختيار عقلش قرار دهد نه اين که عقلش را در اختيار زبان که اولى مايه سعادت است و دومى اسباب حقارت.
ثبت دیدگاه