اطلاعیه ها
مراسم رونمایی و تقدیراز مجله علمی ترویجی (محاسن)
پذیرش حوزه علمیه حضرت بقیه الله (عج)
لیست کانون های علمی پژوهشی حوزه علمیه حضرت بقیت الله عج قم
اهداف و راهبرد‌های مدرسه علمیه حضرت بقیهالله (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
طرح حفظ دارالقرآن مدرسه علمیه حضرت بقیه الله عجل الله فرجه ۲
طرح حفظ دارالقرآن مدرسه علمیه حضرت بقیه الله عجل الله فرجه
آیین نامه امتحانات دوره ای مدرسه
اطلاعیه مهم
آرشیو روزانه : 23/11/1401
قاعده «اعمال التعبد فی المعاملات بعید» – شیخ حامد خادم الذاکرین
مقدمتا باید مراد از «تعبّد» را روشن کنیم تا وجه بُعد آن در معاملات روشن شده و قضیه فوق از حالت ادعا خارج شده و مبرهن شود. برخی در توضیح واژه «تعبد» اینگونه گفته اند : «تعبد :(به فتح اول و ثانی و ضم و تشدید ثالث)در لغت به معنی دعوت به فرمانبرداری و اطاعت است و در اصطلاح فقهی در موردی استعمال می شودکه مفاد یک قانون معیّن شرعی مطابق هیچ یک از قواعد عقلی و عرفی نباشد و فکر بشری از یافتن محملی برای آن عاجز باشد در این صورت می گویند : این قانون از باب تعبد است و یا مطلب تعبدی است یعنی باید آنرا بی چون و چرا پذیرفت و اطاعت نمود و نیافتن محمل برای آن دلیل طرد آن نمی شود و از همین جاست که گفته اند : اعمال تعبد در معاملات بعید است یعنی مقررات معاملات تعبدی نمی باشند.»
وقف توسط اشخاص حقوقی از منظر فقه امامیه – شیخ حامد خادم الذاکرین
با رجوع به کتب فقهی این گونه به دست می آید که مباحث مربوط به وقف ناظر به شخص حقیقی باشد و فقهاء با این نگاه،مسئله ی وقف را دنبال کرده اند.اکنون این سوال مطرح است که وضعیت فقهی وقف اموال از سوی اشخاص حقوقی چگونه است .به نظر می رسد،شروط فقهی مربوط به واقف و یا وقف ،می تواند هم در اشخاص حقیقی معنا کند هم در اشخاص حقوقی.به عبارت دیگر می توان گفت علاوه بر مالک،فردی که اداره و اختیار مطلق اموال را نیز بر عهده داشته باشد(سلطه) ،می تواند اقداماتی مثل مالک داشته باشد.از منظر حقوق نیز اهلیت اشخاص حقوقی ،قابل پذیرش است و دلایل مختلفی بر اعتبار داشتن این وقف و صحت آن دلالت می کند.از این رو آثار فقهی وقف از جمله ،لزوم وقف،زوال ملکیت واقف،ملکیت موقوف علیه نسبت به منافع یا انتفاع عین ،و عدم جواز انعقاد عقود و ایقاعات در موقوفه مگر در موارد خاص ،در وقف مذکور نیز مترتب می باشد.بنابراین در صورت تحقق شروط فقهی معاملات در نماینده ی اشخاص حقوقی و با در نظر گرفتن اساس نامه و محدوده ی اختیارات اشخاص حقوقی،مانعی برای صحت این وقف و ترتب آثار آن وجود ندارد.در این تحقیق،روش گردآوری اطلاعات و داده ها ،کتابخانه ای می باشد و روش پژوهش توصیفی و بنیادی است.
تغییر فتوا و مسئله ی اجزاء – شیخ حامد خادم الذاکرین
در مواردی به دلایل گوناگون از جمله اینکه دلیل معارضی با دلیل سابق میابند و یا مبنایشان تغییر میکند و سایر دلایل ،فتوا و نظرات مجتهد تغییر میکند که اصطلاحا از آن به تبدل رای یا تغییر فتوا تعبیر می شود. در این موارد سوالی که پیش روی مکلف قرار می گیرد این است که تکلیف اعمالی که در سابق و مستند به دلایلی که بطلان آن آشکار شده شکل گرفته بود چه میشود؟آیا باید آنها را اعاده یا قضا کرد و یا نیازی به تدارک و اعاده نیست ؟در پاسخ به این سه سوال سه دیدگاه مطرح شده که فرضیه ای که در این مقاله درصدد آن هستیم این است که امارات و اصول فقط طریق رسیدن به حکم الله واقعی هستند لذا ملاک، رسیدن به واقع است .در این تحقیق سعی شده اقوال بحث به خوبی جمع آوری گردد تا خواننده از مراجعه به کتب دیگر در این زمینه مستغنی شود و تمام ابعاد بحث به صورت کامل و واضح پیش رویش قرار بگیرد. در بخش اول به تبیین موضوع و محل نزاع و تبیین مساله ، و در بخش دوم به بررسی اقوال در مساله پرداخته شده است.در این تحقیق،روش گردآوری اطلاعات و داده ها ،کتابخانه ای می باشد و روش پژوهش توصیفی و بنیادی است.
چهارمین چراغ مروری بر روش های اصلاحات اجتماعی امام سجاد×
دوران امامت امام سجاد× یکی از سخت‌ترین دوران‌های امامت اهل بیت^ بود، آن زمان که بنی امیه با فاجعه آفرینی در کربلا و به شهادت رساندن سیدالشهدا× و اصحاب آن حضرت، جنایت هولناکی را در تاریخ، رقم زدند و اسلام و پیروان آن در دشوارترین شرایط قرار گرفتند. اما این باعث نشد که حضرت، از وظیفه اصلی خود که حفظ اسلام و هدایت و اصلاح جامعه بود، باز بماند، ایشان با بهره گیری از روش‌های هوشمندانه ای، اصلاحات اجتماعی را در جامعه اسلامی پیاده کرده و به شایستگی در این امر موفق بودند.
این کتاب به بررسی این روشها با استفاده از شواهد و قرائن تاریخی می پردازد. به امید آنکه این کار راهگشا و بارقه امیدی باشد برای پیروان مکتب تشیع در هر عصر و زمانی که با شرایط مشابه روبرو می‌شوند.
رسالة الى الشيعة نامه اى به شيعيان
به نام خداى بخشاينده مهربان (نامهاى كه حضرت صادق عليهالسلام به اصحاب خود مرقوم فرمود) مرحوم كلينى[142] به سند
خود روايت كرده و فرموده: حديث كرد مرا على بن ابراهيم از پدرش از ابن فضال از خصص المؤذن از امام صادق عليهالسلام و
از محمد بن اسماعيل بن بزيع[143] از محمد بن سنان از اسماعيل بن جابر از امام صادق عليهالسلامكه نامه ذيل را به اصحاب
خود مرقوم داشت و به آنها دستور داد كه آن را به يكديگر درس دهند و و آن را بخوانند و دقت كنند و از ياد نبرند و
بدان عمل كنند، و آنها نيز اين نامه را در جاى نمازهاى خود در خانههاشان گذارده و چون از نماز فراغت مىيافتند در
آن مىنگريستند؛ گفت مرا روايت كرد[144] حسن بن محمد از جعفربن محمد بن مالك كوفى از قاسم بن ربيع صحاف از
اسماعيل بن مخلد سراج نيز گويد: اين نامه از طرف حضرت صادق عليهالسلام به اصحاب ابلاغ گرديد:
