?بت پرستانِ مسلمان نما?
?معاویة ابن ابی سفیان?
?كشتن بندگان شايسته خدا
?براى نشان دادن ظلم و ستم معاويه كافى است كه او امام حسن – عليه السّلام – را كه در عصر خود سرور خاندان پيغمبر و بعد از پدرش امام اهل بيت بود، با سمّى كه براى همسر آن حضرت جعده دختر اشعث بن قيس فرستاد، شهيد كرد. روايات عترت طاهره در اين خصوص متواتر است . و گروهى از مورّخان سنى نيز به آن اعتراف دارند.
♦️ابن ابى الحديد از ابوالحسن مدائنى روايت مى كند كه وفات امام حسن مجتبى – عليه السّلام – در سال 49 هجرى روى داد. حضرت ، چهل روز بيمار بود، و سن مباركش 47 سال بود. معاويه سمّى براى جعده دختر اشعث بن قيس فرستاد و گفت : اگر حسن را كشتى ، صد هزار درهم? به تو خواهم داد و تو را به عقد يزيد در مى آورم .
چون امام حسن – عليه السّلام – وفات يافت ، معاويه وجه را براى او فرستاد، ولى او را براى يزيد،تزويج نكرد و گفت : مى ترسم آنچه را كه با حسن پسر پيغمبر انجام دادى با پسر من نيز انجام دهى !
♦️و نيز مدائنى از حصين بن منذر قاشى روايت مى كند كه گفت : به خدا قسم ! معاويه آنچه را كه در عهدنامه صلح با حسن متعهد شده بود، عمل نكرد. او حجر بن عدى و اصحاب او را به قتل رسانيد، و براى پسرش يزيد بيعت گرفت . و حسن را مسموم ساخت !!
ابوالفرج اصفهانى مروانى در كتاب مقاتل الطالبيين نوشته است : معاويه خواست براى پسرش يزيد بيعت بگيرد. براى او در اين خصوص چيزى مشكلتر از وجود حسن بن على و سعد وقاص نبود. پس هر دو را مسموم كرد، و در اثر آن درگذشتند.
♦️ابن عبدالبر در استيعاب در شرح حال امام
حسن – عليه السّلام – از قتاده و ابوبكر بن حفص روايت مى كند كه : دختر اشعث بن قيس ، حسن بن على را مسموم كرد. عده اى مى گويند: اين عمل او به تحريك معاويه بوده است .
♦️همه مى دانند كه معاويه در نقطه اى از شام به نام مَرَج عذرا چگونه حجر ابن عدى كندى صحابى معروف و ياران او را به جرم اينكه على – عليه السّلام – را لعن نكردند، به قتل رسانيد. قتل آنها در سال 51 هجرى روى داد. تمام شخصيتهايى كه در آن عصر بودند، صحابه ، تابعين و خردمندان بعد از آنها، اين عمل معاويه را مورد نكوهش و اعتراض قرار دادند. عموم مورّخانى كه حوادث آن سال را نوشته اند در اين باره به تفصيل سخن گفته اند.
♦️گمان نمى كنم خواننده ، بتواند قتل? عمرو بن حمق خزاعى عابد پارساى مشهور را به وسيله معاويه فراموش كند. سر بريده ا و اولين سر بريده اى بود كه در اسلام حمل شد.
عمرو بن حمق از برگزيدگان صحابه پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – بود. و گناهى جز محبت به على – عليه السّلام – نداشت ، چون على – عليه السّلام – خدا و پيغمبر را دوست مى داشت ، و خدا و پيغمبر هم او را دوست مى داشتند.
معاويه اكتفا به كشتن دوستان خدا نكرد، بلكه نزديكترين افراد و خواص خود را نيز كشت . او عبدالرحمن بن خالد بن وليد را كه در صفين در ركاب او جنگ كرده بود و با وى بر دشمنى اميرالمؤ منين – عليه السّلام – پيمان بسته بود نيز به قتل رسانيد❗️معاويه او را كشت تا مبادا مردم يزيد را رها كنند و او را خليفه نمايند. داستان او نزد مورّخان ، مشهور است و سيره نويسان نيز آن را نوشته اند.
? کتاب اجتهاد در مقابل نص
?سید عبدالحسین شرف الدین
?سید محمد جواد محمدی
موسسه پژوهشی معالم
زیر نظر حوزه علمیه بقیت الله «عجل الله تعالی فرجه الشریف» قم ، تحت اشراف حضرت آیت الله ناصری «دامت برکاته»
پیام رسانهای ایتا و تلگرام
@maalemqom
پیام رسان واتس آپ
https://chat.whatsapp.com/GBccMtJ8NOJG7YKFIPWQz7
ثبت دیدگاه