شرح خطبه 203 نهج البلاغه
زهد نسبت به دنیا+دنیا محل گذر است+گناهی که انسان را به بغض و دشمنی با اهل بیت میرساند+گفتاری از حضرت نوح درباره دنیا+اگر کسی همه اموالش را انقاق کند مسلمان نیست!!!!+بهشت را پیش خرید کنید
بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه خطبه ۲۰۳ :
از کتاب فیض الاسلام ۱۹۴ :
در باب زهد نسبت به دنیا:
ای مردم این یک اصل مسلم است که دنیا محل عبور است، دنیا جای ماندگاری ندارد،
« انما الدنیا دارُ مَجازٕ »
آخرت پاینده و ماندنی ست.« والاخرةُ دارُقرارٕ »
شما عاقل باشید میانه راه را آباد نکنید، به سراغ انتهای مقصد بروید.
از مسیر عبورتان که دنیا باشد ،بدست آورید جمع کنید برای جایی که مقر شما وتا ابدیت خواهید بود.
« خُذُوا مِن مَمَرِکُم لِمقَرِکم »
روزی در گفتگوی جبرئیل با نوح پیامبر ( ص) از او سوال کرد با این عمر طولانی و تجربه زیاد دنیاچگونه است؟
فرمود : دنیا مانند خانه ای که دو در دارد از یک در وارد و از در دیگر خارج می شوید.
به این زودی و به این راحتی ، فاصله زیادی نیست.
این حس آباد گری در ذات انسان هست ، بر اساس فطرت عمل میکند خانه آباد میکند.
یا آنکه بر اساس فطرت آخرت آباد میکند.
هر دو به فطرت عمل میکنند.فر ق اینست که دنیا طلب ، اشتباه تشخیص می دهد.
مثل این می ماند که در زمین همسایه خانه آباد شود، ولی منجر به خرابی می شود.
ساختن و آباد کردن ذات و فطرت انسان است ،کجا را آباد کند و بسازد مهم است.
ای مردم پرده دری نکنید استار و پوششهایی را که خدا مقابل شما گذاشته،در حالیکه تمام سر شما را میداند.
« ولا تَهتِکوا اَستارَکم عندَ مَن یعلَمُ اَسرارَکم »
او ستار است آبروی شما را حفظ میکند و همه چیز را می داند و می بیند بی حیایی نکنید و در انظار اصرار بر گناه نکنید.
پرده در ی نکنید امکان داردمنظور گناهان کبیره باشد که از حد بندگی خارج می کند.
قلب و باطن خود را از دنیا خارج کنید، قبل از اینکه جسم شما خارج شود.
« اَخرِجوا منَ الدنیا قلوبَکم مِن قبلِ اَن تَخرُجَ اَبدانَکم »
قبل از اینکه روح برود ، جسم شما برود و انقطاع حاصل شود.
در دنیا با مال و فرزند باشید ولی دلبسته نباشید، از آنها جدا باشید ، شما غیر از آنها هستید.اگر این باور آمد انسان منقطع شده و مرگ جسم قبل از مرگ روح ایجاد شده.
شما برای دنیا خلق نشدید ،خود را ارزان نفروشید
« و لغیرِها خُلِقتُم »
برای آخرت خلق شدید ارزان فروختن ضرر در پی دارد.
انسان وقتی از دنیا می رود «انَ المَرءَ اذا هَلَکَ»
یک گروه در باره او میگویند ،« قالَ الناسُ ما تَرَکَ » چه چیزی باقی گذاشته، میراث او چیست …
گروه دوم ملائک هستند می گویند چه چیز پیش فرستاده.
« قالتِ الملائکه ما قَدَمَ » با خود چه آورده ، اخلاق حسنه ، صفات بلند مرتبه ، اعمال صالح ، توجه و تذکر ، چه چیزی آورده..
در مقابل این دودیدگاه قرار میگیرد.
دو توصیه مهم حضرت در مورد اموال:
پیش فرستید بعضی از اموال خود را و به خدا قرض دهید
« فَقَدِمُوا بَعضاً یَکُن لکم »
خدا همان کسی ست که « وما عندَاللهِ باقٕ » قرض دادید باقی می ماند و فردا روز از خدا پس می گیرید ،اما در دنیا معلوم نیست باقی بماند یا نه!
مقداری از اموال را برای خود نگه دارید تا دست در مقابل دیگران دراز نشود ، بخشی را برای پیری ، آینده ، فرزندان باقی گذارید.
توصیه دوم:
هرچه اموال دارید کلاً در زمین نگذارید .
« ولا تُخَلِفُوا کلاً فیَکونَ علیکم »
کل سرمایه را برای ورثه نگذارید. برای وراث ماندن کفایت و مشکلی را حل نمی کند.حسابرسی از اموال خواهد شد از کجا آمد و به کجا خرج شد.
ورثه ازدوحال خارج‌نیستند.
اگر ورثه صالح در راه خیر خرج کنند حسرت خواهد خورد که با اموال او، خیر کسب میکنند و او فقط پاسخگو خواهد بود.
ورثه ناخلف هم با اموال پدر گناه می کنند برای پدر اعانه با معصیت ثبت می شود.
ورثه ای که ظرفیت ندارد با اموال زیاد بیشتر گناه می کند.
انفاق کردن باعث بزرگ شدن است.
این دل کندن از مال و در قید حیات انفاق و بخشش و گذشت سبب بزرگی روح خواهد شد.
اللهم اجعلنا ممن یُسارع فی الخیرات
ثبت دیدگاه