⚜️بسم الله الرحمن الرحیم ⚜️

❇️ اعتراض به گفتار پیغمبر [صلّی الله علیه و آله و سلّم ] که خدا پرستان بهشتی هستند.⚔️

(بخش اول)

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️

✏️پيغمبر اكرم – صلّى اللّه عليه وآله – به همه خداپرستانى كه از دل ، ايمان به ذات اقدس الهى داشته باشند، بشارت داد كه اهل بهشت هستند؛ زيرا محيط آن روز اقتضا داشت كه چنين مژده اى به مردم داده شود، تا بت پرستان بدانند كه عاقبت كار خداپرستان چيست. و اهل ايمان در كار خود تشويق شوند.???

پيغمبر اكرم – صلّى اللّه عليه وآله – به ابوهريره فرمود: برو و هر كس را ديدى كه گواهى به يگانگى خداوند مى دهد و از دل به خدا ايمان دارد، به وى مژده بهشت بده قبل از همه ، عمر به او برخورد و پرسيد موضوع چيست ؟

ابوهريره گفت : پيغمبر چنين مأموريتى به من داده است .

ابوهريره مى گويد: عمر با مشت چنان به سينه ام كوفت كه با اسفل به زمين خوردم!?? سپس گفت : اى ابوهريره برگرد. من نزد پيغمبر برگشتم و گريستم?? . سپس عمر نيز خدمت پيغمبر آمد.

حضرت فرمود: ابوهريره ! چرا گريه مى كنى؟

گفتم : موضوعى را كه فرمودى به عمر گفتم ، ولى او چنان به سينه ام كوفت كه با اسفل به زمين خوردم .

پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – فرمود: عمر! چرا چنين كردى ؟?

عمر گفت : يا رسول اللّه ! آيا تو به ابوهريره چنين دستورى داده اى؟

پيغمبر اكرم – صلّى اللّه عليه وآله – فرمود: آرى .

گفت : نه ! اين كار را نكن! چون من مى ترسم كه مردم به اتكاى آن ، دست از عمل بردارند.

پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – فرمود: بگذار بردارند!

نووى در اينجا از طرف عمر عذرى آورده است كه (قاضى عياض) و ديگران آن را نقل كرده اند.

✴️حاصل آن اين است كه : عمر در اين مورد به پيغمبر اعتراض نكرد، و آنچه را به ابو هريره دستور داده بود رد ننمود، ولى ترسيد مبادا مؤ منين با اين مژده ، جرى شوند، و ترك عمل بگويند. ازين رو ديد كه پنهان داشتن آن به نفع مؤمنين است و از ابلاغ نكردن به آنها بهتر است . همين معنا بود كه عمر را بر آن داشت تا ابوهريره را مضروب سازد و برگرداند! و نيز همين علت بود كه به پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – گفت : اين كار را نكن ، و حضرت را از مژده دادن مؤ منين به بهشت ، بر حذر داشت!

☑️مؤلّف :

خواننده به خوبى مى داند، عذرى كه اينان از جانب عمر آورده اند، همان است كه ما مى گوييم:(اجتهاد در مقابل نصّ!)?? به اين معنا كه عمر نظر خود را بر عمل كردن به فرمان رسول خدا مقدم داشت !??

علاوه ، عمر در اين مورد نه تنها رأ ى خود را در مقابل نصّ فرمان پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – مقدم داشت ، بلكه ابوهريره مأمور رسول خدا را نيز چنان مورد اهانت و ضرب و شتم قرار داد? كه با اسفل به زمين خورد!

به اين اندازه هم اكتفا نكرده ، بلكه پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – را مكلّف ساخت تا از دستورى كه صادر فرموده بود، عدول كند؛ زيرا با تمام جرأت و صراحت گفت : اين كار را نكن! ?

ولى پيغمبر اكرم – صلّى اللّه عليه وآله – با صبر و بردبارى مخصوص به وجود مقدسش ، با وى رفتار كرد، چنانكه خداوند مى فرمايد:(با مرحمت الهى به آنها نرمش نشان بده☺️ ، اگر درشت خوى سنگدل باشى? ، از دورت پراكنده مى شوند. آنها را ببخش و برايشان آمرزش طلب كن و در امرى كه با سرنوشت آنها بستگى دارد، مشورت نما. و چون تصميم گرفتى ، انجام بده و به خداوند توكل نما كه خداوند متوكلان را دوست دارد).

?اعتراض عمر نزد پيغمبر – صلّى اللّه عليه وآله – هيچگونه اثرى نداشت ؛ چون پيغمبر اكرم – صلّى اللّه عليه وآله – آن مژده را شخصاً و به اتكاى خداوند، براى امت ابلاغ كرد. وخود عمر، عثمان ، معاذبن جبل، عبادة بن صامت ،عتبان بن مالك و غيره نيز از آن حضرت شنيدند تا آنجا كه به حد تواتر رسيده و در ميان عموم پيروان مذاهب اسلامى ، از ضروريات دينى به شمار رفته است .

(⚠️ادامه این مطلب را در بخش دوم بخوانید…⚠️)

??????????

? سید محمد مهدی حسینی

?منبع: اجتهاد در مقابل نص ،صفحه۹۳

?????????

?موسسه پژوهشی معالم زیر نظر حوزه علمیه بقیه‌الله (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) قم

☑️ تحت اشراف حضرت آیت‌الله ناصری دامت‌برکاته

?پیام رسانهای ایتا و تلگرام

?@maalemqom

?پیام رسان واتس آپ

?https://chat.whatsapp.com/GBccMtJ8NOJG7YKFIPWQz7