ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﻦ ﺳﻮﺭﺍﺧﺎﯼ رو ﻧﻤﮑﺪﻭﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯿﻪ؟ 

ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﮑﺎ ﺧﻔﻪ ﻧﺸﻦ!?

خدامنوازشمانگیره…?

ﻣﻦ ﺑﺮﻡ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻐﻠﯽ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﺑﺪم ??

به نام خداوند مهربان

سلام

خداوند جلیل در قرآن دلیل فرمودند

وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمّارَهٌ بِالسُّوءِ إِلاّ ما رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِیمٌ

و من نفس خود را تبرئه نمی کنم، چرا که نفس آدمی بدون شک همواره به بدی امر می کند، مگر آن که پروردگارم رحم کند که همانا پروردگار من آمرزنده ای مهربان است.

سوره یوسف آیه 53

از این آیه شریفه می توان نکات زیر را دریافت نمود

1-هرگز خود را به پاکی مستائیم و تبرئه نکنیم.

2-شرط کمال آن است که حتّی اگر همه مردم او را کامل بدانند، او خود را کامل نداند. در ماجرای حضرت یوسف، برادران، همسر عزیز مصر، شاهد، پادشاه، شیطان، زندانیان همه گواهی به کمال او می دهند، ولی خودش می گوید: «ما أُبَرِّئُ نَفْسِی»

3-خطر هوای نفس جدّی است، آن را ساده ننگرید. «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمّارَهٌ بِالسُّوءِ» در آیه،چهار نوع تأکید بکار رفته است. (انّ، لام تأکید، صیغه ی مبالغه و جمله ی اسمیه)

4-انبیا با آنکه معصوم اند، اما غرائز انسانی دارند.

5-هم از پاکی و عفّت خود در برابر تهمت ها باید دفاع کرد و هم به شرور نفس اعتراف نمود و به خدا پناه برد.

6-نفس، خواهش خود را تکرار می کند تا انسان را گرفتار کند.

7-نفس انسان به طور طبیعی و غریزی، اگر در مدار لطف حقّ قرار نگیرد، گرایش منفی دارد.

8-تنها رحمت او مایه نجات است. اگر انسان به حال خود رها شود، سقوط می کند.

9-یوسف، تحت تربیت مخصوص خداوند است. کلمه «رَبِّی» تکرار شده است.

10-مربّی باید رحمت و بخشش داشته باشد.

11-بخشودگی، مقدّمه ی دریافت رحمت الهی است.

12-علی رغم تمام خطرات، از رحمت او مأیوس نشویم.