مردی از یک حکیم پرسید:
چگونه عیب های خودم را بشناسم؟?
حکیم گفت : کافیست یک عیب زنت را به او بگویی!خواهی دید که تمام عیبهای خودت پدر و مادر و بستگان و همسایگان و دوستانت را به تو خواهد گفت?????
.
.
به نام خدای انتقام گیرنده از عیب‌جویان
سلام
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
وای بر هر عیبجوی هرزه زبان.
(آیه1سوره همزه)
«هُمَزَةٍ» از «همز» به معناى عيب جويى از طريق چشم و ابرو و اشاره است. «لمز» به معناى عيب جويى با زبان است. عيب جويى و طعنه به هر شكل، ممنوع و حرام است. غيابى يا حضورى، با زبان يا اشاره، شوخى يا جدى، كوچك يا بزرگ، مربوط به كار و صنعت يا آفرينش طبيعت!
طبق آیه شریفه، مسائل اخلاقى جزء دين است و انسان مؤمن، بايد زبان و نگاه خود را كنترل كند. نيش‌زبان و طعنه زدن، از گناهان كبيره است. این یکی از جدی ترین و شدیدترین تهدیدهای قرآن است که در دفاع از آبروی مردم مطرح شده؛ بهتر است قبل از پرداختن به عیوب دیگران، به سراغ تزکیه خویش برویم تا حتی فرصت فکر درباره ی عیب دیگران راهم نداشته باشیم. امام سجاد علیه‌السلام در این باره میفرمایند:در عیب انسان همین بس، که در عیوب دیگران بنگرد و از دیدن همان عیب در خودش نابینا باشد
خدایا ما را مشغول عیوب خویش بگردان تا عیوب دیگران را اصلا درک نکنیم.
ثبت دیدگاه