شرح خطبه 227 نهج البلاغه
موضوع: دعا+انس با+معنای ولایت خدا+توکل، شرط استجابت دعا+علم خدا به اسرار درونی انسان+دعا برای تخصیص مصالح به انسان+سخت بودن گمراهی با وجود رحمت الهی
بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه خطبه ٢٢٧ :
از کتاب فیض الاسلام ٣١٦:
موضوع: دعا و کیفیت در خواست
▪ خدایا تو بهترین مونس و همنشین اولیا هستی .
< اللهم انک انَسُ الا نسین لاَولیائک >
اگر کسی با تو حشر و نشر داشته باشد بهترین یاور خواهی بود.
▪ اگر کسی بر تو توکل کند در هنگام نیاز حاضر و سریعترین شخصی هستی که مشکلات را کفایت میکنی..
< و اَحضرُهُم بالکِفایه للمتوکلینَ علیک >
حضرت دو بشارت میدهند از خدایی که مونس است و سریع الاجابه
وشروطی هم دارد که تحت ولایت باشد و متوکل بر خدا .
خدای سریع الاجابة باید آگاه هم باشد.
▪ خدایا تو شاهد بر خلوت های انسان و ضمائر همگان بر تو آشکار است.
< تُشاهدُ هم فی سرائرِهم و تَطَلعُ فی ضمائرِهم >
▪ تو خدایی هستی که بصائر بندگان میدانی
و اسرار بندگان متوکل بر تو مکشوف است.
< فاَسرارُهم لکَ مکشوفه >
بندگان متوکل و مطیع لذت می برند از اینکه : چون تو میدانی نگفته را حل می کنی..
▪ خدایا بندگان مطیع و متوکل قلوبشان بسوی تو مشتاق است .
< و قلوبُهم الیکِ مَلهوفَه >
خدا مٱنوس بندگان تحت ولایت و متوکل هست
حاجاتشان سریع کفایت می کند.
قلب چنین بندگانی از محبت و انس مشتاق خدا می شود.
نتیجه ی انس و توکل اشتیاق است.
▪ خدایا ; متوکلین غم و وحشت مشکلاتشان به دست تو حل می شود.
< انَ اوحَشَتُهُم الغربة ٱنَسهُم ذکرَک >
چون با یاد تو مانوسند ; تو را در کنار خود می بینند مشکلات. انان را از پا در نمی آورد.
▪ با تمام مشکلات ارضی و سماوی میدان ترک نمیکنند.وبه حصن خدا پناه می برند.
< واِن صُبَت علیهمُ المصائب لَجَاؤا …>
▪ این بندگان متوکل ; دلنگرانی و ترسشان از بین میرود چون میدانند زمام امور از دست خدا خارج نیست.
< عَلَماٌ باَنَ اَذِمةِ الاُمورِ بیدِک >
می دانند تمام افسار عالم بدست خدا ; ودر هر اتفاقی امر خدا پشت آن بوده و هست.
▪ خدایا ; اگر عاجز شدم از اینکه حاجتی بخواهم یا نابینا شدم که چه چیزی بخواهم.
<اِن فَهِهتُ عن مسٱ لتی اَو عَمِهتُ عن طلَبتی >
چه انجا که نفهمیدم ; و چه انجا که فهمیدم اما صحیح آن را نفهمیدم
خدا یا تو مرا دلالت و راهنمایی کن به آنچه که صلاح من است.
< فَدُلَنی علیٰ مصالِحی >
از دعا و چگونه دعا کردن غافل بودم ; تو قلب مرا بگیر و بسمت راه رشد هدایتم کن. و مصلحت من بر هر چیزی که هست اجابت کن..
▪ خدایا این دعا دور از انتظار نیست . دعا و حاجت جدیدی نیست . گذشتگان هم درخواست کردند و تو اجابت کردی . پس با ما هم طوری رفتار کن که مصالح و رشد ما هم تامین بشود.
اللهم احْملنی علیٰ عفوک
ولا تحملنی علیٰ عدلک
ثبت دیدگاه