سلام علیکم 

در انتهای خطبه ۱۲۶ حضرت امیرالمومنین علیه السلام میفرماید : 

هر کس اموال خود را بناحق خرج و عطاکند 

این تبذیر و اسراف است 

ابن دو کلمه بظاهر مترادف هیتند ولی تفاوت معنایی دارند

اسراف :  یعنی مالی که در موضع درست خود خرج شود مثل خریر ماشین ٬ هزینه میهمانی 

ولی بیش از وسع و شاٰن خود بریز و بپاش میکند 

فراتر از نیاز و شآن خرج میکند 

تبذیر : اموال در غیر مکان و در موضع ناحق هزینه میشود 

این اسراف و تبذیر در دنیا علی الظاهر صاحبش را بالا میبرد 

( مورد احترام و تکریم دیگران قرار میگیرد ) 

اما در آخرت اورا پایین میکشد و در نزد خدا خوار میکند 

اثر دوم اسراف و تبذیر اینست : 

فردی که بناحق مال خود خرج میکند خدا کاری میکند که دیگران شکر گذار او نمی شوند و در وقت احتیاج و نیازمندی  همانهایی که برایشان خرج کرده بدترین و پست ترین دوستان او می شوند 

ومن الله التوفیق