?رابطه علم و عمل?
یکی از نعم الهی به انسان، نعمت عقل و فکر کردن به مسائل پیرامون است?
عقل انسان قابلیت های منحصر به فردی دارد که یکی از از آنها عقل نظری و عملی است?
⚠️اما در معنای عقل نظری و عملی مورده نزاع واقع شده است⚠️
1️⃣ عقل نظری، آن دسته از اموری که فقط دانستنی هستند و ربطی به مقام عمل و فعل ندارند (یعنی اصلا قابلیت تصور در مقام عمل را ندارند)?
مثلا کل بزرگ از جزء است?
همانطور که مشاهده می کنید، آیا میتوان این گزاره را به مقام عمل برسانیم?❗️ یعنی به آن عمل کرد⁉️ خیر
?این گزاره فقط مخصوص عقل نظری است?
2️⃣ عقل عملی: آن دسته از اموری که از دانستن مفاهیم به عمل کردن مفاهیم می رسیم
یعنی
?مرحله اول دانستن است
?مرحله دوم عمل کردن
به این عقل، عقل عملی می گویند
مثلا عدل خوب است(دانستن)?
لذا زمانی که عدل خوب است باید به آن عمل شود?♂️
یعنی گزاره عدل خوب است را میتوان عمل کرد، لذا عمل به ان هم خوب است چون اصل آن خوب است
❌برخلاف عقل نظری که توقف در دانستن داشت -یعنی هیچگونه نسبت، سبب حتی رضاع? با عمل ندارد-
?در نهایت:
? به اموری که فقط دانستنی است -مثل الجزء اعظم من الکل- و در مقام عمل نمیتوان از این موارد استفاده کرد؛ عقل نظری می گویند
?دانستن?
?⚒ به اموری که دانستن آنها باعث عمل می شود، یعنی دانستن آنها کافی نیست، و برای اینکه حق مطلب ادا شود باید در مقام عمل محقق شود، عقل عملی گویند
(دانستن? ⬅️ عمل کردن? طبق آن)
نویسنده: محمد صادق رحمانی
?موسسه پژوهشی معالم
زیر نظر حوزه علمیه بقیة الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
تحت اشراف حضرت آیتالله ناصری (مدظله)
?پیام رسانهای ایتا و تلگرام
?@maalemqom
?پیام رسان واتس آپ
?https://chat.whatsapp.com/GBccMtJ8NOJG7YKFIPWQz7
ثبت دیدگاه