حدیث روز
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، وَ فی کُلّ ساعَة وَلیّا وَ حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً

شنبه, ۶ مرداد , ۱۴۰۳ Saturday, 27 July , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 2534×
? تمثیل منافقان
دو مثال جالب براى ترسيم حال منافقان
بعد از بيان صفات و ويژگى‌هاى منافقان، قرآن مجيد، براى مجسم ساختن وضع آنها دو تشبيه گويا در آيات فوق بيان مى‌كند:
1- در مثال اول مى‌گويد: «آنها مانند كسى هستند كه آتشى (در شب ظلمانى) افروخته (تا در پرتو نور آن راه را از بيراهه بشناسد و به منزل مقصود برسد)» «مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً».
«ولى همين كه اين شعله آتش اطراف آنها را روشن ساخت، خداوند آن را خاموش مى‌سازد، و در ظلمات رهاشان مى‌كند، به گونه‌اى كه چيزى را نبينند» «فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ في‌ ظُلُماتٍ لايُبْصِرُونَ».
آنها فكر مى‌كردند، با اين آتش مختصر و نور آن مى‌توانند با ظلمت‌ها به پيكار برخيزند، اما ناگهان بادى سخت بر مى‌خيزد و يا باران درشتى فرو مى‌ريزد، و يا بر اثر پايان گرفتن مواد آتش‌افروز، آتش به سردى و خاموشى مى‌گرايد و بار ديگر در تاريكى وحشت‌زا سرگردان مى‌شوند.
آنگاه اضافه مى‌كند: «آنها كر هستند و گنگ و نابينا، و چون هيچ يك از وسائل اصلى درك حقايق را ندارند از راهشان باز نمى‌گردند» «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لايَرْجِعُونَ».
۲_در مثال دوم قرآن صحنه زندگى آنها را به شكل ديگرى ترسيم مى‌نمايد:
شبى است تاريك و ظلمانى پرخوف و خطر، باران به شدت مى‌بارد، از كرانه‌هاى افق، برق پرنورى مى‌جهد، صداى غرش وحشت‌زا و مهيب رعد، نزديك است پرده‌هاى گوش را پاره كند، انسانى بى‌پناه در دل اين دشت وسيع و ظلمانى و پر از خطر، حيران و سرگردان مانده است، باران پر پشت، بدن او را مرطوب ساخته، نه پناهگاه مورد اطمينانى وجود دارد كه به آن پناه برد و نه ظلمت اجازه مى‌دهد گامى به سوى مقصد بردارد.
قرآن در يك عبارت كوتاه، حال چنين مسافر سرگردانى را بازگو مى‌كند مى‌فرمايد: «يا همانند بارانى كه در شب تاريك، توأم با رعد و برق و صاعقه (بر سر رهگذرانى) ببارد» «أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماءِ فيهِ ظُلُماتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ».
سپس اضافه مى‌كند: «آنها از ترس مرگ انگشت‌ها را در گوش خود مى‌گذارند تا صداى وحشت‌انگيز صاعقه‌ها را نشنوند» «يَجْعَلُونَ أَصابِعَهُمْ في‌ آذانِهِمْ مِنَ الصَّواعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ».
و در پايان آيه مى‌فرمايد: «و خداوند به كافران احاطه دارد» (و آنها هر كجا بروند در قبضه قدرت او هستند) «وَ اللَّهُ مُحيطٌ بِالْكافِرينَ».
?تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 142،146
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
? سالمی
? (موسسه پژوهشی معالم)
زیر نظر حوزه علمیه بقیةالله قم
تحت اشراف حضرت آیت‌الله ناصری دامت‌برکاته
پیام رسانهای ایتا و تلگرام
@maalemqom
پیام رسان واتس آپ
https://chat.whatsapp.com/GBccMtJ8NOJG7YKFIPWQz7

ثبت دیدگاه

دیدگاهها بسته است.