به نام خدای بیزار از کذب

سلامی دلپذیر بر صدق و صداقت شما

پیغمبر اکرم  صلی الله علیه و آله فرمودند 

الْمُؤْمِنُ إِذَا كَذَبَ مِنْ غَيْرِ عُذْرٍ لَعَنَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ خَرَجَ مِنْ قَلْبِهِ نَتْنٌ حَتَّى يَبْلُغَ الْعَرْشَ فَيَلْعَنُهُ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِ بِتِلْكَ الْكَذِبَةِ سَبْعِينَ زَنْيَةً أَهْوَنُهَا كَمَنْ يَزْنِي مَعَ أُمِّهِ و ….

مؤمن هرگاه بدون عذر دروغ بگوید ، هفتاد هزار ملک ، لعنتش می کنند و نیز بر اثر دروغ، بوی گندی از قلبش بیرون می آید که جهان را پر می کند و می رود تا به عرش خدای برسد و عرش بانان نیز او را لعن خواهند نمود و ….

جامع الاخبار ص 148

دروغ زشت ترین گناه کبیره است که طبق فرمایش امام صادق علیه السلام در آدرس مذکور فقط دو جا جایز می شود نخست برای دفع شر ظالمین و دوم برای ایجاد اصلاح و دوستی میان دو نفر. دروغگو بوی گندی دارد که از قلبش خارج می شود و آسمانیان و ملکوتیان را از او بیزار و متنفر می سازد. این دروغ هر چه گسترده تر باشد و در سطح وسیعتری شایع شود مذمومتر و زشتر است و اگر از بزرگان قوم مشاهده شود زشتی و اثرات زشت آن دو چندان می شود.