❌ اقامه حد زنایی که ثابت نشد❌

⭕️  محمد بن سعد به سند معتبر روایت می کند که : پیکی نزد عمر آمد و ترکش خود را سرازیر کرد و صحیفه ای در آورد و به عمر داد . عمر آن را گرفت و به قرائت آن مشغول شد. این صحیفه مشتمل بر چند شعر بود – که از تجاوز مردی به نام ((جعده )) از قبیله ((سليم )) نسبت به زنان جوانی از قبایل عرب که آنها را نزد خود نگاه داشته بود تا بتواند از آنها کام بگیرد – حکایت می 

کرد . وقتی عمر آن مکتوب را خواند ، گفت : ((جعده )) را بیاورید . و چون آمد دستور داد او را در بند کنند ، سپس صد تازیانه بزنند . آنگاه امر کرد مواظب باشند وی بر زنی که شوهرش در خانه نیست سر نزند. 

?  مؤلف : علتی برای جاری ساختن حد به استناد این اشعار وجود نداشت ؛ زیرا نه گوینده آن معلوم بود و نه فرستنده آن . علاوه چیزی جز سختگیری خلیفه درباره جعده که نسبت به زنان جوان قبائل بني سعد بن بكر و اسلم ، جهينه ، و غفار ، از حد گذرانده بود ، در بر نداشت . در این اشعار می گوید: جعده آنها را می خواست و باز داشت می کرد تا بتواند از آنها کام بگیرد و به مرور که نزد وی می مانند حجب و حیاشان فرو ریزد . این مضمون اشعار است که به جعده نسبت داده شده است ، و شرعا هم ثابت نشده است . تازه اگر هم شرع ثابت شود ، مجرد آن نوشته و شعر ، موجب حد نمی گردد . بله باید او را زیر نظر گرفت و تعزیر کرد . شاید خليفه خواسته بود چنین کند ! ولی این کجا و عملی که در برابر زنای مغيرة بن شعبه نشان داد کجا ؟

✒️اجتهاد در مقابل نص، ص ۱۳۷ و ۱۳۸

محمد حاجی پور

(موسسه پژوهشی معالم)

زیر نظر حوزه علمیه بقیت الله عج قم

تحت اشراف حضرت آیت الله ناصری دامت برکاته

پیام رسانهای ایتا و تلگرام

@maalemqom

پیام رسان واتس آپ

https://chat.whatsapp.com/GBccMtJ8NOJG7YKFIPWQz7